8 jaar oud...
Ik zie hem nog steeds staan in de deuropening...in de overdracht vanuit ouders, leerkrachten en gelukkig ook in het kennismakingsgesprek met het kind zelf gaf hij aan niet lekker in zijn vel te zitten...Er was meteen een fijne 'klik', een stuk van herkenning. Wij weten dat het niet altijd even gemakkelijk is, bij mij is dat zichtbaar van buiten, bij hem niet en dat maakt het lastiger, onbegrepen. Hoe leg je op 8 jarige leeftijd uit dat je school zwaar vindt, de leerstof, daar vlieg je in je hoofd met gemak doorheen, maar op papier is het een ander verhaal. Er wordt van alles, binnen een tijd van je gevraagd. Het is soms zo druk in de groep en in je hoofd, je voelt je onbegrepen. Waar doe je het eigenlijk voor, wat is het nut van school, van het leven. Daarom zit je op 8 jarige leeftijd al aan de antidepressiva. Samen zijn we gaan kijken wat je leuk vindt, je beweegt veel en graag, houdt van gamen en beestjes. We hebben een ingang... Samen met een natuurpedagoog mag je een natuurmuseum gaan maken, lekker buiten, in het bos. Iedere donderdag ga jij met plezier naar school want dan mag je naar het bos. Je ogen beginnen weer te stralen en je positiviteit komt weer en stukje terug. Ieder puzzelstukje is er een...