Ons bein en het unieke leren

Gepubliceerd op 19 april 2024 om 00:09

Ons brein en toetsen

Neurologisch gezien zit er in het midden van je brein een centrum waar je primitieve brein heerst. Op het moment dat dat deel wordt bedreigd sluit het alle andere delen af. De prefrontale cortex, het deel wat kennis opneemt, wordt afgesloten. Straf en toetsen worden gezien als bedreiging. Hierdoor zorgen we ervoor dat de hersens van onze kinderen worden afgesloten en dan zeggen we ‘presteren’. Waarom bedachten ze zo’n systeem? Omdat het nodig was. In het Victoriaanse tijdperk had je mensen nodig die konden overleven in bedreigde situaties. Denk aan de loopgravenoorlog. In Maar deze tijd is voorbij. Creativiteit: we mogen terug van bedreiging naar plezier. We mogen leren gaan zie als het product van onderwijskundige zelforganisatie. Als het onderwijsproces zelf georganiseerd mag worden komt leren daaruit voort. Welke zich weer laat vertalen in zelforganiserende teams in de maatschappij van morgen.

Leren laten ontstaan

Leren laten ontstaan zie je terug in 21 century skills. De leerkracht zet het proces in gang en ziet vanuit daar vanaf een afstand toe ‘Leer mij het zelf te doen’ hoe het leren tot stand komt. De Grey of the day lesmethodiek  is een mooi voorbeeld van een hulpmiddel wat aanzet tot zelfonderzoekend leren aan de hand van een inspirerende vraag. Dit gaat over kennis buiten jezelf. Met de puzzel die ik ben gaat het over de kennis over jezelf. Vanuit een veilige basis, uit je primitieve brein stappen, met het thema complimenten, nieuwsgierigheid en samenwerkingsvermogen aanspreken, om jezelf te leren kennen en creatief te uiten met behulp van de lessen binnen de thema’s emoties, gedachtenkracht (mindset), droomgedachten en terug naar jezelf. Hoe jonger je jezelf leert kennen hoe steviger je fundering is voor je verdere leven. Denk hierbij aan het kiezen van een vakkenpakket, vrienden, studie. 

Uniek

We worden allemaal geboren met een grote variëteit aan talenten en capaciteiten maar we hebben allemaal iets met elkaar gemeen. Het feit is dat we allemaal specifieke talenten hebben meegekregen die gebruikt kunnen worden om expressie te geven aan ons zelf en om een bijdrage te leveren aan de samenleving waarin wij worden geboren. Iedereen is speciaal en uniek mag zichzelf vol trots in de spiegel aankijken. We zijn allemaal mens en dat is wat we gemeen hebben. Los van gender, religie, labeltjes, alle hokjes. We worden allemaal geboren en gaan allemaal dood. De weg daartussen zou een weg moeten zijn waarop jouw unieke zelf tot uiting kan komen zodat je je rol in deze maatschappij kunt gaan innemen, met plezier en passie! Zelfacceptatie is naast zelfliefde en zelfvertrouwen een van de lastigste dingen om in jezelf te creëren.
Iedereen verschilt van mening en visie over wat goed is en wat niet.
Het enige waar we allemaal gelijk in zijn, is dat we allemaal verschillend zijn.
Verschillend zijn betekent niet dat je minder of meer dan iemand anders bent.
Je bent uniek, maar wel gelijkwaardig aan iedereen. Jij voelt wat jij nodig hebt om tot jezelf te komen.
Je bent uniek, met karakter, kracht, al je emoties, gedachten, en hoe dit alles zich uit in jouw talenten.
Jouw uniek zijn durven te omarmen. De puzzel die ik ben.